πρόσαργα

Ν

επίρρ. (διαλ. τ.) αργά προς το βράδυ, κατά τη δύση τού ηλίου, κατά το σούρουπο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθετο «εκ συναρπαγής» < φρ. πρός αργά].